Hei hei allemaal,

We wonen nu 11 weken in Noorwegen, op Lutumo!
We hebben erg veel meegemaakt, zijn warm ontvangen en opgenomen in deze gemeenschap en vinden het bijzonder leuk om dat met jullie te delen. (Echter zoveel posts als de laatste tijd zal niet meer gebeuren, denk ik, hihi.)
Iedereen bedankt voor alle reacties!!! Het is hartverwarmend om die te krijgen, via opvei, facebook of de mail!

Om nog enkele vragen te beantwoorden:
De school begon op 20 augustus.
Er zijn 15 leerlingen op school en 1 fulltime leraar, Johan, en vijf parttimers, waaronder 2 leraressen, Mari en Maria, 1 directrice, Runa, iemand voor de lunch en naschoolse opvang, Mia, en iemand die schoonmaakt, Nelianne.
Johan doet er ongeveer 35 min. Over om naar school te fietsen, ik zo’n drie kwartier (verschil tussen man en vrouw, haha). De foto’s van ‘op de fiets naar school’, zijn door mij, genomen. Als Johan ’s morgens naar school fietst, heeft/neemt hij geen tijd om foto’s te maken.
Er heeft al een ouderavond plaatsgevonden, en de ouders waren erg tevreden. Zo ook de leerlingen zelf. Er kwamen verhalen dat de leerlingen niet meer naar huis wilden en geen zin hadden in het weekend. Geweldig toch! Iedere vrijdag gaan de kinderen met Johan en Maria naar de gapahuke in het bos, vuur maken, met een mes een punt aan een stok maken en dan worstjes grillen, is de lunch. Kun je het je voorstellen, dat we zoiets in Nederland zouden doen?
Ook als het regent, gaan de kinderen en leraren gewoon naar buiten!!! Met fatsoenlijke regenpakken! Zoals de Noren zeggen: ‘er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding!’, en hoe waar is dat! De kinderen spelen dan bijvoorbeeld heerlijk met bootjes in de waterplassen. En hoe leuk is het om te zien dat een 10-jarige de grootste lol heeft samen met een 4-jarig geestelijk gehandicapte. (De 4-jarige zit op de barnehage, voorschoolse opvang voor kinderen van 1tot 6 jaar, de kinderen gaan hier pas met 6 jaar naar school , maar de barnehage ligt bij de school en de kinderen spelen samen buiten.)

Vanaf dinsdag 25 september ligt hier alles stil voor minstens een week. Bij de garage bv. kun je geen afspraak maken voor een servicebeurt, de mannen zijn dan weg, de bossen in, de vrouwen alleen thuis, soms alleen de dag, soms dagen en nachten, want dan begint de elandenjacht! (Overigens zijn er ook vrouwen die jagen.)
En om op een vraag van onze lezers terug te komen: ‘wat gaat Johan met dat geweer doen?’
Het antwoord is schieten natuurlijk. Alhoewel Johan nu nog niet met de elandenjacht meegaat, hij heeft nog geen jegerprøven, jachtproef, afgelegd.
Als je hier zo dicht bij de natuur woont is jagen een heel normaal iets, net als vissen (we kregen een aantal weken terug zomaar vijf vissen van iemand die zoveel had gevangen, dat ie ze gewoon in de buurt uitdeelt! Heerlijk in folie, met kruiden in het vuur bijvoorbeeld.)

De herfst is hier in volle gang, en af en toe ’s nachts al nachtvorst, dat de ruiten van de auto bevroren zijn. Gelukkig hebben we een garage waar ie in kan staan. En overdag kan de temperatuur aardig oplopen, zeker in de zon. Heerlijk weer vinden wij.
Het betekent ook lekker de houtkachel aan, ’s avonds. Sneeuw is er hier nog niet gevallen. Wel in Rorøs, maar dat ligt ruim drie uur rijden naar boven!

Aanstaande zaterdag gaan we voor enkele dagen naar Nederland, onze kinderen, moeders, Johans broer en zijn vrouw bezoeken! Die dagen zitten al helemaal volgeboekt, dus als jullie ons graag willen zien…..iedereen is van harte welkom hier!!!

Zo een heel verhaal! Mochten jullie nog vragen hebben omtrent ons leven hier, stel ze gerust, het kan zomaar zijn dat we ze beantwoorden, hihi!

Ha det bra og vi sees!