Onze buurvrouw, Solvor, vroeg of ik kerststukjes kwam maken. Vond ik wel leuk om te doen:

Naboen våre, Solvor, spørte meg eller jeg vil lage julepynter. Jeg liker det, så:

En ik heb het altijd al geweten: Kabouters bestaan!!!

Og jeg har det altid visst: Nisser finnes!!!

En wat je kunt maken van takken die je in het bos vindt, voor de vogels, die het echt nodig hebben:

Og hva man kan lage fra greiner og kvister, for fugler, som trenger det virkelig: 

En dan wordt ik uitgenodigd door een andere buurman, Rolf, om te leren lefser te maken. Lefse zie je in de noorse winkels als zoete lekkernij. De lefse die ik geleerd heb te maken is een traditioneel heel dun zachte soort pannenkoek, maar dan met een andere smaak, niet zoet dus. Wordt gegeten bij ontbijt, lunch en avondeten, met zoet of hartig, als brood of als wrap met gehakt of stukjes elandvlees. Lefse wordt gemaakt van gekookte en zeer fijn geprakt aardappels met witte meel. Goed kneden en heel dun uitrollen, dit is niet gemakkelijk, te dik is niet de bedoeling en te dun, krijg je er gaten in. Dan even bakken op een grote bakplaat, niet te lang, wordt het te droog, en niet kort, want dan is het niet gaar. Met andere woorden: lefse maken is een kunst en doe je met gevoel.

Og så blir jeg invitert av en annen nabo, Rolf, å lære å lage lefser. Norske Lefse ser du i butikkene som en søt delikatesse. Lefser som jeg har lært å gjøre er en tradisjonell svært tynn myk type pannekake, men med en annen smak, ikke så søt. Er spist til frokost, lunsj og middag, med søt, kjøttpålegg eller ost, som brød eller bryte med kjøttdeig eller biter av elg. Lefse er laget av kokte og veldig fin moste poteter med hvitt mel. God knar og ruller svært tynn, dette er ikke lett, intensjonen er ikke for tynn, fordi du får det hull i. Etterpå steker på en stor takke, ikke for lang, det er for tørr, og ikke kort, fordi så er det ikke kokt. Med andre ord: gjør lefse er en kunst, og gjør du med følelse.