Het is druk op de weg hier. De skiberg in Trysil, het grootste skigebied in Noorwegen is dicht. Alle toeristen worden naar huis gestuurd. Het personeel in vaste dienst blijft werken, de seizoensarbeiders komen thuis te zitten. Het wordt iedereeen afgeraden om naar z´n vakantiehytte te gaan, mocht je ziek worden, er is geen personeel en luchtambulance om je daar te halen. De lokale timmerbedrijven zijn dicht of overwegen dicht te gaan. De aanvoer van materiaal is gestagneerd. Alle basis en middelbare scholen, de kinderopvang, de hoge scholen en universiteiten zijn dicht. De winkels bieden thuis-breng-service aan en er wordt enorm gehamsterd, er zijn winkels, (niet hier) waar de schappen al leeg zijn. De kerken zijn gesloten, bruiloften uitgesteld of alleen met enkel close family. Begrafenissen evenzo. Restaurants, cafe´s en nachtclubs moeten sluiten als ze geen meter afstand kunnen garanderen, lopende buffets zijn sowieso uit den boze. Gezondheidsmedewerkers mogen niet meer naar het buitenland reizen. Alle sportevenementen zijn afgelast. Trainingscenters, kappers, tandartsen sluiten. Alle musea, bioscopen, bibliotheken en zwembaden zijn gesloten. Onze zoon, schoondochter en onze kleinzoon kunnen niet komen, ze zouden 14 dagen in quarantaine moeten.

We kunnen er niet omheen: het coronavirus. En Noorwegen gaat plat.

Enkele positieve dingen: vandaag wordt de nieuwe vloer in de keuken en de gang gelegd,

De plaatselijke winkel hier blijft open en de zon schijnt:

EN mijn kleinzoon zei, toen we videobelde gisteren: OMA!

Hopelijk is deze situatie snel voorbij…