We zijn nu twee weken verder sinds het laatste bericht. De situatie is er nog niet beter op geworden. Ik blijf het bijzonder en apart vinden wat er allemaal gebeurd. Wij merken er nog niet zoveel van, behalve de afstand die je in de winkel moet houden en dat het hier toch wel een stuk rustiger is wat betreft het autoverkeer. De grenzen naar Zweden zijn dicht en alleen als je een hele goede reden hebt mag je erdoor, maar dan moet je nog steeds twee weken in quarantaine. Het rare is dat de grenswachters bij het grenskantoor staan, Of eigenlijk is dat op zich logisch, maar grenskantoor staat op een plek waar je langs komt vanuit twee wegen uit Zweden. De Zweedse grens loopt hier namelijk in een soort hoek, met 1 weg uit het zuiden en een weg uit het oosten. Ben ik duidelijk? Hopelijk wel. Dus op zich is het wel logisch dat ze hier staan, kunnen ze beide wegen tegelijk bewaken, scheelt weer manschappen, maar tussen het grenskantoor en de weg uit het oosten uit Zweden ligt nog een heel gehucht. En die mensen worden dus ook aangehouden. Nu was het laatst zo dat een vader zijn kinderen naar zijn ex bracht die in dat gehucht woont, en hij moest op de terugweg een goede reden geven anders zouden ze zijn legitimatie innemen en zou hij 2 weken in quarantaine moeten. Rare tijden dus.
Verder kunnen we dus niet naar Nederland en Nederland kan niet naar ons. Dat is vervelend. Ik ben blij dat we whatsapp hebben en regelmatig videocontact met onze kinderen en alle anderen. Net nog geappt met mijn achterneef die al sinds jaar en dag in Engeland woont. Daar moeten ze 2 meter afstand houden, in Nederland anderhalve meter en hier in Noorwegen 1 meter. Die verschillen maken het verwarrend, zeker voor zo´n iemand als ik die van nature nieuwsgierig is en overal het naadje van de kous wil weten. Maar uiteindelijk vind ik wel een verklaring waar ik mee kan leven: de Engelsen zijn bangelijk en daardoor extra voorzichtig, de Nederlanders zijn redelijk reëel en vinden anderhalve meter haalbaar, is ook goed voor de economie, en de Noren zijn van nature al wat afstandelijker, dus die hebben die eerste halve meter al gewonnen.
Overigens bedenk ik me regelmatig hoe goed het was, dat we de reis met de Trans Mongolie Express vorig jaar hebben gemaakt. Zoiets is dit jaar nog dubieus of dat door zou kunnen geen. Ik zal later over die reis, die geweldig was, berichten.
Voor nu nog enkele foto´s om het geheel op te vrolijken, alhoewel je van afgelopen winter niet echt vrolijk werd met al z´n gladheid, maar het is i.i.g. leuk om naar te kijken lijkt me:
12-1-20 Normaal is dit beekje bevroren. 
12.1.20 Kijk hoe weinig sneeuw op de daken. 
19.1.20 Door regen en vorst spiegelgladde binnenwegen en opritten. 
19-1-20 De rivier bevriest en ontdooit weer. Hier het resultaat. 
Groen door de sneeuw op 19-1-20, uitzonderlijk. 
19-1-20 Je krijgt wel mooi vormen in het ijs. 
Veel lees en kijkplezier.
Houdt afstand en was uw handen.
En tot de volgende keer.
Opvei 
Mooie impressie en wat een fijne omgeving….. Johan keek me recht in de ogen op dat filmpje…hahahah groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Hey Marga en Johan – zoals altijd heel heel fijn om jullie blog te lezen en de foto zijn altijd prachtig – veel liefs uit HK – nu mogen er niet meer dan 4 mensen samen zitten (dan kan er nog mahjong gespeelde woorden ;-)) en meeste mensen lopen met een masker aan. We zullen weer een keertje sky pen of zo iets. xxx
LikeLike
Dank je wel voor de sprookjesachtige foto’s!
Zulke beelden maken me blij als tegenhanger voor al het droevige nieuws waar we mee overspoeld worden.
LikeGeliked door 1 persoon